Enkele richtlijnen/suggesties ivm de 'facilities' om duikstekken
beter geschikt te maken voor duikers met minder goede mobiliteit
Duiken begint met aan de waterkant en in het water te geraken,
en dan is het verder heerlijk zalig onderwater zweven en genieten,
en de duik eindigt met terug uit het water te geraken. En dat naar/van
en in/uit het water geraken is dikwijls het moeilijkste/ergste van
het duiken en verdient alle nodige aandacht opdat het zo veilig
en zo comfortabel mogelijk zou kunnen gebeuren! Dit geldt in
essentie voor alle duikers... echter jonge "veulens" huppelen
met alle gemak overal over en door maar er zijn v.b. steeds meer
wat oudere duikers maar ook duikers met een of andere fysische
beperking waar zelfs kleine struikelblokken grote
hindernissen vormen... en dikwijls kan er met zeer beperkte (financiële)
inspanningen en vooral met wat aandacht en gezond verstand gezorgd
worden voor een verbeterde algemene toegankelijkheid van een
duikstek voor iedereen!
Het hoeven echt geen grootse "baanbrekende" ontwikkelingen en ingrepen
te zijn om ervoor te zorgen dat een duikstek een stuk minder "beenbrekend"
wordt...
Deze info/tips/richtlijnen heb ik opgesteld op basis van ervaringen
van mezelf
en van die van clubgenoten (zowel Wet Wheelers, t.t.z. duikers met
fysieke beperkingen, als hun duikbegeleiders)
met (vooral de beperkingen van/op) diverse duikstekken en vooral met
diverse 'soorten' Wet Wheelers (paraplegen in verschillende graden,
hemiplegen, MS, mensen met heup- en/of beenprotheses, mensen met
zeer beperkte motoriek en/of spastische misvormingen, mensen met
zware rugproblemen, enz.). De focus ligt vooral op veiligheid en een
basiscomfort, voor zowel de Wet Wheelers zelf als hun helpers op de
kant en hun Wet Wheels-begeleiders aan/in het water, maar nogmaals,
deze opmerkingen en suggesties zijn voor alle duikers nuttig!
Alle input/feedback is welkom ! Luc Dupas
- v. 14/03/2008
Auto/parking:
- Verharde parkeerplaatsen zodat de wielen van rolstoelen en/of
karretjes niet wegzinken.
Liefst geen kiezels/grint/dolomiet waar de smalle banden van
rolstoelen in wegzinken en die zijn dan heel moeilijk te trekken/duwen.
- Horizontale en vlakke parkeerplaatsen met voldoende ruimte langs de
chauffeurkant om eventuele rolstoelen in/uit de wagen te manipuleren,
en voldoende ruimte om de Wet Wheelers in/uit de wagen/rolstoel te
helpen.
- Erg leuk/handig zouden een paar heel eenvoudige stevige tafels
of steunen van een 80-100cm hoog zijn waar je v.b. je setje kan
opbouwen en nadien omgorden zonder je te moeten bukken... kan heel
erg handig zijn v.b. mensen met een rugprobleem. Een alternatief is
uiteraard je setje aan/uitdoen in het water zelf...
- Goeie voorbeelden op dit vlak zijn v.b. de parkeerplaatsen net
naast het Atlantis-gebouw van het Zilvermeer (B), of de
parkeermogelijkheden op de kop van de linker strekdam op Anna-Jacobapolder
(NL), enz.
Tussen auto en waterkant:
- Zo kort mogelijke afstand!!! Liever 10m dan 100m... want
lange afstand betekent zeker in de zomermaanden extra thermische
belasting bovenwater van de WW'ers, het betekent ook voor de begeleiders
een veelvoud van deze afstand extra stappen/sleuren (voor de duik:
een rondje H/T met de zware duikspullen i.c. lood/trivmest/fles van
de WW'er, een rondje H/T om de WW'er naar de waterkant te helpen,
en zelf met eigen duikspullen terug naar de waterkant... en na de
duik hetzelfde verhaal maar omgekeerd... als WW-begeleider/mededuiker
dus in totaal voor die ene duik voor/na de duik 10 keer die afstand!!!).
- Verhard en liefst zo fijn/vlak mogelijk wegdek met toch voldoende
grip indien nat/vochtig
- Weg/pad/helling/trap breed genoeg voor rolstoel, of voor minstens 2 mensen
naast mekaar (v.b. voor de ondersteuning van een moeilijk stappende WW)
- Ingeval van een helling naar de waterkant:
- Een vlakke ruwe helling verdient sowieso de voorkeur boven een
trap voor rolstoelen en karretjes met duikspullen!!! En uiteraard is
het ook veel handiger voor v.b. mensen die ook hun kinderen en partner
willen meenemen naar de duikstek en de kinderen zijn nog jong en
zitten in een buddy of zo.
- Regelmatig een horizontaal "rustplateau" voorzien
- Bovenaan (en bij extra lange hellingen eventueel ook tussenin, om v.b.
de 25m of omtrent zodat ook touwen van normale lengte kunnen gebruikt
worden) een in de bodem
ingewerkte ring, of een paaltje oid, voorzien voor de bevestiging van een geleidetouw
en/of een katrol om desgevallend rolstoeler en/of karretje met materiaal
gemakkelijker langs de helling naar beneden/boven te laten. Uiteraard
kan zo'n geleidetouw ook als heel eenvoudige "leuning/reling" gebruikt
worden door gewone duikers om veiliger een soms gladde talud af/op te
geraken). Op die manier
worden voor "no money" zelfs gewone "naakte" dijkhellingen van betonstenen perfect
geschikt gemaakt om veilig naar beneden/boven te geraken!
V.b. de helling naar het water bij Stavenisse Vissers/Invalidensteiger
zou helemaal perfect zijn moest er bovenaan de helling, net links en
net rechts van het vlakke stuk, zo'n ringen ingewerkt zitten... momenteel
plaatsen we daar gewoon een wagen en gebruiken de trek- of sleephaak
van die wagen als aankopingspunt.
Zie ook een steenanker
voor de Zeeuwse dijken
- Ingeval van een vaste (stenen/houten/metaalrooster)trap naar de
waterkant:
- Stevige leuning
- Vrije ruimte breed genoeg voor minstens 2 mensen naast mekaar, en
eventueel zelfs 3 ingeval de trap niet geschikt is voor een rolstoel
en karretje en men een WW'er met 2 moet dragen
- Eventueel helling en trap combineren, v.b. een leuning in het midden
met aan de ene zijde een helling en de andere een trap
- Een metalen trap met metaalrooster-treden is veruit te verkiezen
omdat die metaalrooster-treden een zeer goeie grip bieden en blijven
bieden, ook op de treden in de getijdenzone tussen LW en HW (belangrijk
voor de Oosterschelde), in tegenstelling tot v.b. een betonnen trap
waarbij binnen de kortste keren de treden in de getijdenzone groen
zien van de wieren en algen en spekglad en gevaarlijk zijn!!!
Een houten trap is in hetzelfde bedje ziek en bovendien blijven
die houten treden niet opgewassen tegen het geweld van de golven,
iets waar metaalrooster-treden omwille van hun open structuur veel
minder last van hebben.
A propos, je kan perfect een betonnen trap combineren met dergelijke
metaalrooster-treden door in de getijdenzone dergelijke roosters
bovenop de betonnen treden te monteren, met een speling van een cm
of zo tussen de onderkant van het rooster en de betontrede.
- Treden van max. een 10-15cm hoog voor rolstoel/karretje!
- Treden lang/diep genoeg zodat per trede een rolstoel volledig op
de trede kan staan omdat men anders zwaar in de problemen komen met
de voorste kleine wieltjes die voortdurend op/achter de hogere trede
blijven haperen!
-
Om de hoogte van de opkant van de treden te beperken kan eventueel
gedacht worden aan lichtjes afhellende horizontale stapvlakken zodat
de trap eerder een soort langgerekte helling met kleine treden is
maar dit is alleen maar zinvol voor het stuk boven de intergetijdenzone
omdat anders de schuine vlakken gevaarlijk spekglad zijn owv mossen! Maar
het gemakkelijkste blijft uiteindelijk wel een gewone helling naast
de trap!
In het water via een weg/helling tot in het water
- Zo vlak mogelijke "weg" tot helemaal op borsthoogte in het water, zonder gaten en
uitstekende blokken, en breed genoeg om met 2 personen naast mekaar
te stappen... OOK bij laagwater!!!
- Eventueel met een simpele leuning bestaande uit vertikale rvs steunen
met een touw tussen
- Op sta-diepte (indien mogelijk ivm getijden) een vlakke bodem zodat
je daar stabiel kan staan om een WW te helpen met zijn uitrusting in
het water aan/uit te doen
- Goeie voorbeelden op dit vlak zijn v.b. de slipway van het stuwmeer
van de Plate Taille (B) en de schuine helling voor wandelaars, rolstoelers
en kinderbuggies op Stavenisse Vissteiger
- Jammer genoeg zijn er ook "onmogelijke" voorbeelden zoals v.b. de
noordzijde van de rechter strekdam op Anna-Jacobapolder (NL) waar de grote
stortstenen een toegang tot het water voor Wet Wheelers compleet
ondoenbaar maken... zie foto hieronder.